OBJECTIVE: Biomarkers using routine laboratory tests accurately presenting systemic lupus erythematosus (SLE) disease activity may have important practical values in clinical settings. The primary purpose of this study was to investigate neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR), platelet-to-lymphocyte ratio (PLR) and systemic immune-inflammation index (SII; neutrophil X platelet/lymphocyte) as potential biomarkers of disease activity in cases with SLE.
METHODS: In this case-control observational study, cases with SLE and demographically similar healthy controls were included. For clinical evaluation demographic features, disease duration and drugs were recorded. SLE clinical disease activity was assessed with SLEDAI scores. For laboratory assessments; erythrocyte sedimentation rate (ESR), C-reactive protein (CRP) and C3-C4 levels and anti-dsDNA positivity were recorded. Based on the simultaneous complete blood count (CBC) of the participants NLR, PLR and SII were calculated. The correlation between clinical and laboratory data was analyzed.
RESULTS: 68 cases with SLE (64 women, 8 men) and 69 controls (65 women, 4 men) were included in this investigation. The demographic features of the cases and controls were similar. ESR, CRP, NLR, PLR and SII scores were statistically higher in cases with SLE than controls (p<0.000). Statistically significant positive correlations between SLEDAI and NLR, PLR and SII scores were demonstrated (p=0.01, r=0.505; 0.414; 0.698, respectively). We determined a cut-off value of SII as 681,3 presenting 77% sensitivity and 76% specificity to discriminate no-mild disease activity and moderate-higher SLE disease activity status. The SII cut-off value was determined as 681,3 presenting 77% sensitivity and 76% specificity (p<0.000, and AUC=0.930).
CONCLUSION: CBC indices were shown to be higher in cases with SLE than healthy controls in our study. By presenting a strong correlation with disease activity and discriminating ability of disease status, SII might serve as a biomarker supporting clinical evaluation in SLE.
Amaç: Rutin laboratuvar testlerini kullanan ve sistemik lupus eritematozus (SLE) hastalık aktivitesini doğu biçimde yansıtan biyomarkerlar klinik uygulamada önemli pratik değer taşıyabilir. Bu çalışmanın primer amacı nötrofil-lenfosit oranı (NLO), trombosit-lenfosit oranı (TLO) ve sistemik immün inflamatuar indeks (Sİİ; nötrofilXtrombosit/lenfosit) verilerinin SLE’li olgularda hastalık aktivitesinin potansiyel biyomarkerları olarak araştırılmasıydı.
Olgular ve Yöntemler:
Bu olgu-kontrol gözlemsek çalışmaya SLE’li hastalar ve demografik olarak benzer sağlıklı controller dahil edildi. Klinik değerlendirme olarak demografik özellikler, hastalık süresi ve kullanılan ilaçlar kaydedildi. Ayrıca SLE klinik hastalık aktivitesi SLE hastalık aktivitesi indeksi (SLEHAİ) skorları değerlendirildi. Laboratuvar ölçümleri olarak eritrosit sedimentasyon hızı (ESH), C-reaktif protein (CRP) ve kompleman 3-4 (C3-C4) düzeyleri ile antidsDNA pozitifliği dikkate alındı. Eşzamanlı tam kan sayımında NLO, TLO ve Sİİ hesaplandı. Klinik ve laboratuvar veriler arasındaki olası korelasyonlar analiz edildi.
Bulgular: 68 SLE’li olgu (64 kadın, 8 erkek) ve 69 sağlıklı control (65 kadın, 4 erkek)bu çalışmaya dahil edildi. Olguların ve kontrollerin demografik verileri benzerdi. ESH, CRP, NLO, TLO ve Sİİ skorları SLE’li olgularda kontrolerden anlamlı şekide yüksekti (p<0.000). SLEHAİ ile NLO, TLO ve Sİİ skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyonlar saptandı (p=0.01, sırasıyla r=0.505; 0.414; 0.698). SLE için hiç-hafif hastalık aktivitesi ile orta-yüksek hastalık aktivitesini ayırmada Sİİ cut-off değeri 681,3 olarak tespit edildi (%77 sensitivite ve %76 spesifite, p<0.000, ve AUC=0.930).
Sonuç: Çalışmamızda tam kan sayımı indekslerinin SLE’li olgularda sağlıklı kontrollerden yüksek olduğu gösterildi. Hastalık aktivitesi ile yüksek korelasyonu ve hastalık aktivite durumunu ayırt edici özelliği nedeniyle Sİİ, SLE’nin klinik değerlendirimini destekleyen bir biyomarker olarak yer alabilir. (NCI-2022-11-6)