OBJECTIVE: Acute myeloid leukemia (AML) is a hematological malignancy that frequently affects elderly population. With introducing the hypomethylating agents (HMAs) in elderly AML treatment, survival rates and quality of life have improved. However, long-term management in elderly and frail patients is still a challenge. In the present study, we aimed to determine whether HMA maintenance therapy is required until disease progression in frail and elderly AML patients by examining with a real-life data.
METHODS: In a multicenter study, we analyzed non-promyelocytic elderly AML patients who were treated with first-line azacitidine or decitabine monotherapy in two different groups, retrospectively. While patients were treated with HMA until progression in the maintenance group, 6+3 cycles of azacitidine or decitabine were administered as a standard care of elderly AML patients in the non-maintenance group. Survival outcomes were compared between the groups.
RESULTS: HMA therapy was maintained until progression in 20 patients, and HMA therapy was terminated after 6+3 cycles in 21 patients. Patients received a median of 6 (1–14) HMA cycles during follow-up time. The median 7.5 months of overall survival were observed (2–17 months) in maintenance and 3 months (1–13 months) in non-maintenance groups (p=0.001).
CONCLUSION: Despite long-term exposure to HMA may appear as a risk factor for complications and toxicities in elderly and frail AML patients, the maintenance of therapy until disease progression provides a significant survival advantage. Therefore, we suggest that HMA therapy should continue until disease progression regardless the sort of HMA.
Giriş: Akut Myeloid Lösemi (AML) sıklıkla yaşlı populasyonu etkileyen hematolojik malignitedir. İlk basamakta tek başına hipometile edici ajanların (HMA) kullanımı ile yaşlı AML tedavisinde yaşam oranı ve yaşam kalitesinde düzelme elde edilmiştir. Fakat yaşlı ve kırılgan hastaların uzun dönem yönetiminde halen zorluklar yaşanmaktadır. Çalışmamızda yaşlı ve kırılgan AML hastalarında HMA idame tedavisinin hastalık progresyonuna kadar gerekliliğini gerçek yaşam verisi ile araştırmaktır.
Yöntem: Çok merkezli çalışmamızda, tedavide ilk basamakta azasitidin veya decitabin tedavisi alan akut promyelositer lösemi dışı tanılı yaşlı AML hastaları iki farklı grupta geriye dönük olarak analiz edildi. Progresyona kadar HMA tedavisi alan hastalar idame grubunda iken, idame almayan gruptaki hastalara standart yaşlı AML tedavisi olarak 6+3 siklus azasitidin veya desitabin uygulandı. Yaşamsal veriler iki grup arasında karşılaştırıldı.
Bulgular: Progresyona kadar HMA idame tedavisi 20 hastada uygulandı ve 21 hastada HMA tedavisi 6+3 siklus sonrası sonlandırıldı. Takip süresince hastalar medyan 6 siklus (1-14) HMA tedavisi aldı. Medyan toplam sağkalım süresi idame alanlarda 7.5 ay (2-17ay), ve idame almayanlarda 3 ay (1-13ay) izlendi (p=0.001).
Sonuç: Uzun dönem HMA maruziyeti yaşlı ve kırılgan AML hastalarında komplikasyonlar ve toksisite açısından risk faktörü olarak görünse de, hastalık progresyonuna kadar idame tedavisi anlamlı sağ kalım avantajı sağlamaktadır. Bu nedenle HMA tedavisinin HMA çeşidinden bağımsız olarak hastalık progresyonuna kadar devam edilmesini öneriyoruz. (NCI-2021-3-49/R1)