OBJECTIVE: We aim to investigate whether the use of dipeptidyl peptidase inhibitors (DPP-4i) affects the severity of disease, hospital mortality, and 3-month post-discharge mortality in type 2 diabetes mellitus (T2DM) individuals with coronavirus disease 2019 (COVID-19) infection.
METHODS: The study included 217 patients with type 2 diabetes hospitalized due to COVID-19 between March and October 2020. The patients included in the study were divided into two groups those using DPP-4i and those not using DPP-4i. Demographic characteristics, laboratory parameters, accompanying risk factors, concomitant comorbidities, hospital mortality, clinical course, and 3-month post-discharge mortality were compared between the patients who used DPP-4i and those who did not use.
RESULTS: The duration of hospitalization was 10.96±9.16 days in the group using DPP-4i, 12.22±9.1 days in the group not using DPP-4i, and when both groups were evaluated together, it was determined as 11.91±9.11 days. The hospitalization periods were similar between DPP-4i users and non-DPP-4i users (p=0.384). The need for mechanical ventilation (p=0.478 OR 0.710 95% confidence interval [CI], 0.274–1.836) and high-flow nasal cannula (p=0.457, OR: 0.331, 95% CI: 0.41–2.67) were similar between DPP-4i users and non-users. It was determined that the mortality (p=0.208, OR: 0.409, 95% CI: 0.117–1.429) and 3-month post-discharge mortality (p=0.383) were similar in the group using DPP-4i and those not using DPP-4i.
CONCLUSION: This study demonstrated that the use of DPP-4i by patients with T2DM in catching COVID-19 does not affect the mortality due to COVID-19, the severity of COVID-19 disease, and 3-month post-discharge mortality.
Giriş: Dipeptidil peptidaz inhibitör (DPP-4i) ile tedavinin, tip 2 diabetes mellitus (Tip 2DM) tanılı hastalarda, COVID-19 klinik ciddiyeti, COVID-19’a bağlı hastane içi mortalitesi ve taburculuk sonrası 3 aylık mortalite üzerine etkisinin olup olmadığını araştırmayı amaçladık.
Yöntem: Mart 2020 -Ekim 2020 tarihleri arasında COVID-19 nedeniyle hastaneye yatırılmış, tip2 DM tanılı 217 hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan hastalar, DPP-4i kullananlar ve DPP-4i kullanmayanlar olarak iki gruba ayrıldı. DPP-4i kullananlar ile DPP-4i kullanmayanlar arasındaki demografik özellikler, laboratuvar parametreleri, eşlik eden risk faktörleri, eşlik eden komorbiditeler, hastane mortalitesi, klinik seyir ve taburculuk sonrası 3 aylık mortalite oranları karşılaştırıldı.
Bulgular: Hastanede kalış süresi DPP-4i kullanan grupta 10.96 ± 9.16 gün, DPP-4i kullanmayan grupta 12.22 ± 9.1 gün, her iki grup birlikte değerlendirildiğinde ise 11.91 ± 9.11 gün olarak belirlendi. DPP-4i kullananlar ve DPP-4i kullanmayanlar arasında hastanede yatış sürelerinin benzer olduğu saptandı (p=0,384). Mekanik ventilasyon ihtiyacı (p=0.478 OR 0.710 %95 CI, 0.274 ile 1.836) ve high flow nazal kanül ihtiyacı (p=0.457, OR 0.331 %95 CI 0.41 ile 2.67) DPP-4i kullananlar ve kullanmayanlar arasında benzerlik göstermekte idi. Hastane içi mortalitenin (p=0.208, OR 0.409 %95 CI, 0.117 ila 1.429) ve taburculuk sonrası 3 aylık mortalitenin de (p=0.383) DPP-4i kullananlar ve DPP-4i kullanmayanlar grupta benzer olduğu belirlendi.
Sonuç: Çalışmamızın sonuçları, tip2 DM’li hastalarda, COVID-19 enfeksiyonuna yakalanmadan önce DPP-4i kullanımının, COVID-19’un klinik ciddiyeti, COVID-19’a bağlı hastane içi mortalite ve taburculuk sonrası 3 aylık mortalite üzerine etkisi olmadığını göstermiştir. (NCI-2021-11-11/R1)