OBJECTIVE: The prevalence of Pseudomonas aeruginosa has remained stable in recent years, and resistant strains has increased dramatically. In this meta-analysis, we aimed to analyze the P. aeruginosa strains isolated from blood cultures in Turkey during the last 11 years and to reveal their antimicrobial susceptibility.
METHODS: Data collected between 2007 and 2017 were divided into two groups as Group-1; 2007–2011 and Group-2; 2012–2017. The differences in antibiotic resistance rates between Group-1 and Group-2 were analyzed. The study data were included according to PRISMA criteria, then meta-analysis was performed.
RESULTS: A total of 30 study data from 25 studies were included in the study. The prevalence rate of meropenem (MEM) resistance in P. aeruginosa in Turkey was 25.1% (95% Cl: 20.65–29.83) according to a meta-analysis of 637 isolates. MEM resistance rates in Group-1 and Group-2 were 23.4% (95% Cl: 18.34–28.99) and 29.3% (95% Cl: 21.23–38.23), respectively. The prevalence rate of imipenem (IMP) resistance in P. aeruginosa in Turkey was 26.8% (%95Cl: 23.40–30.35) according to a meta-analysis of 1421 isolates. IMP resistance rates in Group-1 and Group-2 were 26.2% (95%Cl: 22.41–30.27) and 28.4% (95%Cl: 21.57–35.88), respectively. Ciprofloxacin (CIP) resistance rate was 27.04% (95% Cl: 21.88–32.52) in 1388 isolates. CIP resistance rates in Group-1 and Group-2 were 30.8% (95% Cl: 24.35–37.56) and 18.6% (95% Cl: 10.72–28.11), respectively. The prevalence rate of piperacillin-tazobactam (TZP) resistance in P. aeruginosa in Turkey was 29.2% (95% Cl: 21.058–38.088) according to a meta-analysis of 1030 isolates. TZP resistance rates in Group-1 and Group-2 were 26.1% (95% Cl: 17.76–35.31) and 38.2% (95% Cl: 18.48–60.27), respectively.
CONCLUSION: There is a remarkable increase in resistance rates in P. aeruginosa to MEM and TZP in Turkey due to frequent use. Other antibiotics with antipseudomonal effect should be prioritized in the treatment of these infections.
Giriş: Pseudomonas aeruginosa'nın prevalansı son yıllarda sabit kalmışken, dirençli suşlarda dramatik bir artış söz konusudur. Bu meta-analizde, son 11 yılda Türkiye'de kan kültürlerinden izole edilen P. aeruginosa suşlarını analiz edip antimikrobiyal duyarlılıklarında ki değişimi ortaya koymayı amaçladık.
Gereç ve yöntem: 2007-2017 yıllarına ait veriler toplandı. Bu veriler Grup-1; 2007-2011 ve Grup-2; 2012-2017 olmak üzere iki gruba ayrıldı. Grup-1 ve Grup-2, antibiyotik direnç oranlarında ki değişim açısından analiz edildi. Çalışma verileri PRISMA kriterlerine gore incelendi, daha sonra meta-analiz edildi.
Bulgular: Çalışmaya 25 çalışma ve toplam 30 çalışma verisi dahil edildi. Türkiye'de P. aeruginosa'da meropenem direnç prevalansı 637 izolatın meta-analizine göre % 25,1 (% 95 Cl: 20,65 ila 29,83) olmuştur. Grup-1 ve Grup-2'de meropenem direnç oranları ise sırasıyla% 23,4 (% 95 CI: 18,34 - 28,99) ve % 29,3 (%95 CI: 21,23 - 38,23) idi. İmipenem direnç prevalansı 1421 izolatın meta-analizine göre % 26,8 (%95 Cl: 23,40 - 30,35) idi. Grup-1 ve Grup-2'de imipenem direnç oranları ise sırasıyla% 26,2 (%95 CI: 22,41 - 30,27) ve% 28,4 (%95 CI: 21,57 - 35,88) idi. Siprofloksasin direnç oranı 1388 izolatta% 27.04 (% 95 Cl: 21.88 - 32.52) olmuştur. Grup-1 ve Grup-2'de siprofloksasin direnç oranları sırasıyla% 30,8 (% 95 CI: 24,35 - 37,56) ve% 18,6 (% 95 CI: 10,72 - 28,11) idi. Türkiye'de P.aeruginosa'da piperasilin-tazobaktam direnç prevalansı 1030 izolatın meta-analizine göre% 29,2 (% 95 Cl: 21.058 - 38.088) idi. Grup-1 ve Grup-2'deki piperasilin-tazobaktam direnç oranları sırasıyla% 26,1 (% 95 CI: 17,76 - 35,31) ve% 38,2 (% 95 CI: 18,48 - 60,27) idi.
Sonuç: Türkiye'de P. aeruginosa tedavisinde sık kullanılan antibiyotikler olan meropenem ve piperasilin-tazobaktama karşı direnç oranlarında önemli bir artış vardır. P.aeruginosa’nın etken olduğu enfeksiyonların tedavisinde antipsödomonal aktiviteye sahip diğer antibiyotiklere öncelik verilmelidir. (NCI-2020-0205.R1)