Evaluation of infants with HIV-infected mothers and perinatal transmission in Turkey: A single-center experience

OBJECTIVE: The most common route of HIV infection in children is through perinatal transmission. In this study, we aimed to evaluate the characteristics of infants with HIV-infected mothers and perinatal HIV transmission.
METHODS: We conducted a retrospective, single-center study of HIV-exposed infants in between December 2017 and October 2019 in a Marmara University Pendik Training and Research Hospital.
RESULTS: A total of 18 infants were examined. All babies were born by cesarean section, and none of them were breastfed. Seventeen mothers were diagnosed with HIV before pregnancy. These mothers had received antiretroviral therapy (ART) during pregnancy, and their viral loads before delivery were negative. An antiretroviral prophylaxis with oral zidovudine was started in all infants within their 1st day of birth and continued for at least 6 weeks. All infants were tested for their HIV viral load within the first 48 h of birth, with negative results, and 12 infants were tested for anti-HIV antibodies at the 18th month, again with negative results. In this study, we determined that none of the infants had been infected with HIV.
CONCLUSION: Our findings highlight the importance of initiating ART for all HIV-infected pregnant women and the importance of protection modalities during pregnancy, delivery, and the postnatal period for the prevention of perinatal transmission of HIV.

İnsan immün yetmezlik virüsü ile enfekte anne bebeklerinin ve perinatal geçişin değerlendirilmesi

Amaç
Vertikal HIV geçişinin perinatal dönemde alınacak önlemler ile engellenmesi mümkündür. Bu çalışmada, çocuk enfeksiyon hastalıkları polikliniğinde takip edilen HIV ile enfekte annelerin bebeklerinin değerlendirilmesi ve perinatal HIV geçişinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler
Aralık 2017- Ekim 2019 tarihleri arasında Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları kliniğinde izlenen HIV ile enfekte annelerden doğan bebeklerin klinik ve laboratuvar özellikleri retrospektif olarak incelendi.
Bulgular
Çalışma süresince HIV ile enfekte anneden doğan 18 bebek izlendi. Tüm bebeklerin sezaryen ile doğduğu ve hiçbirinin anne sütü almadığı belirlendi. HIV tanısı annelerden biri hariç tümüne doğumdan önce konulmuş olup, bu anneler gebelik boyunca antiretroviral tedavi (ART) almıştı ve doğum öncesi bakılan HIV-1 RNA’ ları negatif bulunmuştu. Sadece bir anneye doğum sırasında intravenöz zidovudin verilmişti. Tüm bebeklere doğum sonrası ilk gün oral zidovudin ile antiretroviral proflaksi başlandı ve en az 6 hafta devam edildi. Tüm bebeklere doğum sonrası ilk 48 saatte HIV-1 RNA bakıldı ve hepsi negatif sonuçlandı. Postnatal ikinci haftada HIV-1 RNA bakılabilen 14 bebekte, dördüncü haftada 15, dördüncü ayda 17 ve altıncı ayda 15 bebekte HIV viral yükü negatif saptandı. On dört bebeğe 12. ayda anti-HIV antikoru bakıldı ve on tanesi pozitif bulundu. On sekizinci ayda anti-HIV antikoru bakılan 12 bebeğin hepsi negatif bulundu Çalışmamızda takip edilen HIV ile enfekte anne bebeklerinin hiçbirisinin enfekte olmadığı tespit edildi.
Sonuç
Bulgularımız, anneden bebeğe HIV geçişini önlemek için tüm HIV ile enfekte gebelere uygun ART başlanmasının, doğum öncesinde, doğum sırasında ve sonrasında alınacak tedbirlerin önemini vurgulamaktır. (NCI-2021-1-6/R1)