Trimodality therapy of malignant pleural mesothelioma with helical tomotherapy

OBJECTIVE: The purpose of this study was to determine the efficacy and tolerability of hemithoracic radiotherapy implemented with helical tomotherapy (HTT) in malignant pleural mesothelioma (MPM) patients.
METHODS: Between October 2018 and December 2020, data from 11 MPM patients who received trimodality therapy, including lung-sparing surgery (pleurectomy-decortication, P/D), adjuvant chemotherapy (cisplatin+ pemetrexed), and radiotherapy, were retrospectively reviewed. HTT was used to deliver a total of 30 Gy, 50–54 Gy or 59.4–60 Gy to R2 disease with 1.8–2 Gy daily doses. Descriptive data are presented in number (percentage) or median (minimum– maximum). The Kaplan-Meier method was used to calculate survival data. In patients with toxicities, the risk organ doses were compared using the Mann-Whitney U test.
RESULTS: The median follow-up was 20.5 (12–30) months. Two-year local control, disease-free, and overall survival rates were 48.5%, 49%, and 77.9%, respectively. The median prescribed dose for planning target volume (PTV) was 50.4±8.7 (30–60) Gy. Mean dose (Dmean) of total lung was 19.9±6 (10.4–26) Gy; the V20 (%) of ipsilateral and contralateral lungs were 89.±11.2 (62.7–100) and 0.7±2.1 (0.49–5.9), respectively. Esophageal Dmean and maximum doses (Dmax) were found as 21.7±8.4 (7.4–34) and 53.1±10.4 (25.4–64.4) Gy, respectively. V30 (%) and Dmean of heart were 22.3%±13.4% (3.9–47) and 21±5.7 (10.8–29.3) Gy, respectively. Dmax of medulla spinalis (MS) was 38.6± 1.3 (13.7–48) Gy. Grade 1–2 radiation pneumonitis (RP) developed in 4 (36.4%) and esophagitis in 2 (18.2%) patients. RP was found to be associated with MS and esophageal doses (p<0.05). Myelitis was diagnosed in 1 (9.1%) patient (MS Dmax: 29 Gy).
CONCLUSION: HTT can be used as part of trimodality therapy for MPM patients with acceptable toxicities. MS and esophageal doses should be considered for radiation pneumonitis risk, and new dose constraints for these organs should be defined.

Helikal tomoterapi ve malign plevral mezotelyoma trimodalite tedavisi

Amaç: Malign plevral mezotelyoma (MPM) hastalarında, helikal tomoterapi (HTT) ile uygulanan hemitorasik radyoterapinin etkinlik ve toleransını belirlemek amaçlandı.
Yöntem: Ekim 2018- Aralık 2020 tarihleri arasında akciğer koruyucu cerrahi (plörektomi-dekortikasyon, P/D), kemoterapi ve HTT'yi içeren trimodalite tedavinin uygulandığı 11 MPM hastasına ait veriler retrospektif olarak incelendi. Tüm hastalara P/D'den sonra adjuvan kemoterapi (sisplatin+pemetreksed, 3-6 kür) ve ardından radyoterapi uygulandı. Radyoterapi, HTT cihazıyla günlük 1,8-2 Gy’lik dozlarla toplam 30 Gy-50- 54 Gy, R2 hastalığa 59,4-60 Gy uygulandı. Tanımlayıcı veriler medyan±StdD (minimum-maksimum) olarak belirtildi. Sağkalım verileri Kaplan-Meier yöntemi ile hesaplandı. Toksisite gelişen hastalarda risk organ dozları Mann Whithey U testi ile karşılaştırıldı.
Bulgular: Medyan takip süresi 20,5 (12-30) ay, iki yıllık lokal kontrol, hastalıksız ve genel sağkalım sırasıyla %48,5, %49 ve %77,9 bulundu. Planlanan hedef hacime (PTV) medyan 50,4±8,7 (30-60) Gy uygulandı. Total akciğer ortalama dozu (Dmean) 19,9±6 (10.4-26) Gy; ipsilateral ve kontralateral akciğerlerin V20 (%) değerleri sırasıyla 89,4±11,2 (62,7-100) ve 0,7±2,1 (0-5,9) bulundu. Özofagus Dmean ve maksimum dozları (Dmaks) sırasıyla 21,7±8,4 (7,5-34) ve 53,1±10,4 (25,4-64,4); kalbin V30 (%) ve Dmean değerleri sırasıyla 22,3±13,4 (3,9-47), 21±5,7 (10,8-29,3) Gy bulundu. Medulla spinalis (MS) Dmax dozu 38,6± 1,3 (13,7-48) Gy saptandı. Grad 1-2 toksisite olarak 4 (%36,4) hastada, radyasyon pnömonisi (RP), 2 (%18,2) hastada özofajit gelişti. RP, MS ve özofagus dozları ile ilişkili bulundu (p<0.05). Bir hastada (%9,1) miyelit gelişti (MS Dmax: 29 Gy).
Sonuç: Hemitorasik HTT, kabul edilebilir toksisite oranlarıyla MPM hastalarının trimodalite tedavisinin bir parçası olarak uygulanabilir. Radyasyon pnömonitis riski için MS ve özofagus dozları da göz önünde bulundurulmalı ve bu organlar özellikle de MS için yeni doz limitleri tanımlanmalıdır. (NCI-2023-2-2)