Fibulin1 and mesothelin expressions in pancreas ductal adenocarcinoma

OBJECTIVE: The balance between malignant tumor cells and the connective tissue surrounding them determines the aggressiveness of the tumor. We aimed to understand the effects of mesothelin (MSLN) and fibulin1 (FBLN1) expressions on survival in pancreas ductal adenocarcinoma (PDCA), and also whether these proteins have prognostic value for PDCA.
METHODS: Of 80 patients in total, 40 who underwent the Whipple procedure for diagnosed PDCA between 2009 and 2016, and 40 patients with diagnosed pancreatitis as the control group, were included in the present study. Immunohistochemically, MSLN, and FBLN1 expressions were evaluated retrospectively. We assessed the relationship between the degree of MSLN, FBLN1 expression, clinical-pathological features, and survival rates in PDCA cases.
RESULTS: The median follow-up duration was 11.4 (3–41) months. All of the patients for MSLN and FBLN1 were immune reactive. We detected a significant difference in MSLN expression between patients with PDCA and control groups, but not in FBLN1 expression. MSLN, FBLN1 expressions were categorized as lower-higher (L/H) groupings. There was no difference in the median overall survival (OS) of patients in the MSLN groups. The L-FBLN1 group had a median OS of 18 months (95% CI: 9.51–26.48) versus 14 months (95% CI: 13.021–14.97) in the H-FBLN1 group (interconnective tissue) (p=0.035). According to Kaplan–Meier analysis, L-FBLN1 expression in the tumor microenvironment was associated with longer survival in PDCA. The FBLN1 expression in the tumor microenvironment was shown to be significantly inversely related to OS (p=0.05).
CONCLUSION: The FBLN1 expression, which is in the tumor microenvironment of PDCA, may serve as a prognostic biomarker.

Pankreas duktal adenokarsinomunda fibulin1 ve mesothelin ekspresyonu

AMAÇ: Pankreasın malign asiner hücreleri ve çevresindeki bağ dokusu arasındaki denge, pankreas kanserinin agresifliğini belirler. Mezotelin (MSLN) ve fibulin1 (FBLN1) ekspresyonlarının pankreas duktal adenokarsinomunda (PDCA) prognostik biyobelirteçler olarak sağkalım üzerindeki etki edip etmediğini araştırdık.
YÖNTEM: Bu çalışmaya 2009-2016 yılları arasında PDCA tanısıyla Whipple prosedürü uygulanan toplam 80 olgu, kontrol grubu olarak 40 pankreatit tanısı konan 40 olgu dahil edildi. MSLN ve FBLN1 ekspresyonları immun histokimyasal olarak, retrospektif olarak değerlendirildi. PDCA olgularında MSLN ve FBLN1 ekspresyon dereceleri, klinik patolojik özellikler ve sağkalım oranları arasındaki ilişkileri değerlendirdik.
BULGULAR: Medyan takip süresi 11.4 (3-41) aydı. MSLN, FBLN1ekspresyonları olguların tümünde immün reaktifti. PDCA'lı olgular ve kontrol grupları arasında MSLN ekspresyonu açısından anlamlı bir farklılık varken FBLN1 ekspresyonu açısından bu farklılık olmadığını belirledik. MSLN ve FBLN1 ekspresyonunu düşük-yüksek (L/H) grupları olarak sınıflandırdık. Yüksek ve düşük MSLN gruplarındaki olguların arasında medyan genel sağkalımında (OS) açısından anlamlı bir farklılık yoktu. Medyan OS, düşük-FBLN1 (asiner doku) grubunda 18 ay ((%95 GA: 9,51-26,48), yüksek-FBLN1 (asiner doku) grubuna göre 14 ay (%95 GA: 13.021-14.97) istatiksel anlamlılık içerisinde daha uzundu (p=0.035). Kaplan-Meier analizlerine göre düşük-FBLN1 ekspresyonu PDCA'da daha uzun sağkalım için olumlu bir faktördü. Tümör mikroçevresindeki FBLN1 ekspresyonu ile sağkalım arasında anlamlı şekilde ters bir ilişki vardı (p<0.05).
SONUÇ: Tümör mikroçevresindeki FBLN1 ekspresyonu, PDCA'da potansiyel bir terapötik hedef olarak hizmet edebilir. (NCI-2021-10-21/R2)