Identifying prognostic clues in cmv anterior uveitis: the role of corneal endothelitis and seasonal relapse patterns
Murat Oklar, İlknur Sungu, Ezgi Tanyeri Kılınc, Burak TanyildizDepartment of Ophthalmology, University of Health Sciences, Kartal Dr Lutfi Kirdar City Hospital, Istanbul, TürkiyeOBJECTIVE: To characterise the clinical spectrum, prognostic indicators and seasonal relapse patterns of cytomegalovirus anterior uveitis (CMV-AU), with particular emphasis on glaucoma risk and treatment outcomes.
METHODS: This retrospective study analysed 53 eyes of 52 immunocompetent patients diagnosed with CMV-AU between 2019 and 2023 at a tertiary referral centre. Diagnosis relied on characteristic clinical findings and, in selected cases, aqueous-humour polymerase chain reaction (PCR) testing. Demographic data, best-corrected visual acuity (BCVA), intraocular pressure (IOP), keratic precipitate (KP) patterns, anterior segment changes, treatment regimens and relapse rates were reviewed.
RESULTS: The cohort (67.3% male) had a mean diagnosis age of 34.3±11.1 years. Most eyes were Posner-Schlossmann-like (63.5%), followed by chronic non-specific AU (34.6 %) and Fuchs-like AU (1.9 %). KPs were chiefly solitary (58.5%), centrally located (50.9%) and sparse (< 5) in 66.0 %. Corneal endothelitis occurred in 39.6% of eyes and was an independent predictor of secondary glaucoma (OR=6.20, 95 % CI 1.04–36.86). Glaucoma developed in 56.6% of eyes; 13.2% required glaucoma surgery. Glaucoma was more frequent and more likely to require surgery in patients treated with oral valganciclovir compared to those treated with topical ganciclovir alone (p=0.049 and p=0.034, respectively). Having ≥ 1 winter relapse (OR=4.99, 95 % CI 1.14–21.86) and, in women, ≥1 spring relapse (OR=5.38, 95 % CI 1.11–25.96) independently predicted > 3 relapses. Overall relapse frequency peaked in winter and summer (p<0.05).
CONCLUSION: Corneal endothelitis appears to be an independent risk factor for secondary glaucoma in CMV-AU, warranting vigilant IOP monitoring and timely antiviral therapy. The observed seasonal pattern, with more frequent relapses in winter overall and an increased rate in spring among female patients, may assist clinicians in identifying high-risk groups and planning closer follow-up.
(NCI-2025-6-8)
Sitomegalovirüs anterior üveitinde prognostik bulguların belirlenmesi: korneal endotelit ve mevsimsel atak paternlerinin rolü
Murat Oklar, İlknur Sungu, Ezgi Tanyeri Kılınc, Burak TanyildizSağlık Bilimleri Üniversitesi, Kartal Dr. Lüfti Kırdar Şehir Hastanesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul, TürkiyeAmaç: Sitomegalovirüs anterior üveitinin (CMV-AÜ) klinik spektrumu, prognostik göstergeleri ve mevsimsel atak paternlerini belirlemek; özellikle glokom riski ve tedavi sonuçları üzerinde durmak.
Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmada, 2019–2023 yılları arasında üçüncü basamak bir merkezde CMV-AÜ tanısı almış 52 immünkompetan hastaya ait 53 göz incelendi. Tanı, karakteristik klinik bulgulara ve seçilmiş olgularda ön kamaradan alınan sıvı örneklerine yapılan PCR testine dayanarak konuldu. Demografik veriler, en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK), göz içi basıncı (GİB), keratik presipitat (KP) özellikleri, ön segment bulguları, tedavi rejimleri ve atak sıklıkları değerlendirildi.
Bulgular: Olguların %67.3’ü erkekti ve ortalama tanı yaşı 34.3±11.1 yıldı. Olguların %63.5’i Posner-Schlossman benzeri, %34.6’sı kronik non-spesifik anterior üveit ve %1.9’u Fuchs benzeri anterior üveitti. KP'ler çoğunlukla tekli (%58.5), santral yerleşimli (%50.9) ve seyrek (<5) (%66.0) idi. Korneal endotelit %39.6 oranında görüldü ve sekonder glokom için bağımsız bir risk faktörüydü (OR=6.20; %95 GA 1.04–36.86). Sekonder glokom olguların %56.6’sında gelişti; %13.2’sinde glokom cerrahisi gerekti. Oral valgansiklovir kullanan hastalarda glokom gelişimi ve cerrahi gereksinimi, yalnızca topikal tedavi alanlara göre daha fazlaydı (sırasıyla p=0.049 ve p=0.034). Kış mevsiminde en az bir atak geçiren hastalar ile bahar aylarında atak yaşayan kadın hastalarda, toplam atak sayısının üçten fazla olma olasılığı anlamlı olarak daha yüksekti (OR=4.99, 95% CI: 1.14–21.86 ve OR=5.38, 95% CI: 1.11–25.96, sırasıyla). Ataklar en sık kış ve yaz aylarında gözlendi (p < 0.05).
Sonuç: CMV-AÜ’de korneal endotelit, sekonder glokom gelişimi için olası bir risk faktörüdür ve düzenli GİB takibi ile zamanında antiviral tedavi gerektirir. Mevsimsel olarak kışın artan alevlenmeler ve kadın hastalarda bahar aylarında görülen yükselmiş atak riski, hekimlere yüksek riskli hastaları belirleme ve daha sıkı takip planlama konusunda yol gösterici olabilir.
Manuscript Language: English