OBJECTIVE: Herniated cervical intervertebral disc (cervical disc herniation [CDH]) with radiculopathy is known to occur in seven or eight out of 100 people worldwide. This disease causes movement limitation, loss of strength, and pain of upper extremity. The aim of this study is the effect of conventional physiotherapy agents on predetermined parameters in patients with cervical radiculopathy and to compare the results with healthy controls.
METHODS: A total of 102 patients with CDH with radiculopathy and 98 healthy controls were included in the study. Visual reaction time (VRT) and auditory reaction time (ART) measurements were evaluated with reaction timer, while the pain was assessed with visual analog scale (VAS) and handgrip strength (HGS) assessed with hand dynamometer, respectively. Conventional physiotherapy (transcutaneous electrical nerve stimulation, hot pack application, and therapeutic ultrasound) agents were applied 5 days/week for 3 weeks as treatment protocol.
RESULTS: As a result, VAS, VRT, and ART scores were significantly decreased, and HGS scores increased significantly in both female and male patients post-treatment measures (p<0.05). There was no statistically significant difference between patient group and control group measurements in post-treatment evaluations (p>0.05).
CONCLUSION: This study presents the conclusion to literature that conventional physiotherapy agents have the effect of decreasing pain and regaining motor function and also a therapeutic effect on VRT and ART in the treatment of patients with CDH with radiculopathy.
AMAÇ: Radikülopati ile birlikte görülen servikal intervertebral disk hernisi (SDH) rahatsızlığının dünya çapında 100 kişiden 7 veya 8’inde ortaya çıktığı bilinmektedir. Bu hastalık kişilerin üst ekstremitelerinde hareket kısıtlılığı, kuvvet kaybı ve ağrıya neden olur. Bu çalışmanın amacı, konvansiyonel fizyoterapi ajanlarının radikülopatisi olan SDH’li hastaların tedavi sonrası görsel reaksiyon zamanı (GRZ), işitsel reaksiyon zamanı (İRZ), ağrı ve el kavrama kuvveti (EKK) üzerindeki etkilerini göstermektir.
YÖNTEMLER: Çalışmaya 102 radikülopatisi olan SDH’li hasta ve 98 sağlıklı kontrol dahil edildi. GRZ ve İRZ ölçümleri reaksiyon zamanlayıcısı ile değerlendirilirken, ağrı; görsel analog skala (GAS) ve EKK; el dinamometresi ile değerlendirildi. Tedavi protokolü olarak konvansiyonel fizyoterapi ajanları 3 hafta süreyle haftada 5 gün uygulandı.
BULGULAR: Sonuç olarak, tedavi sonrası ölçümlerde hem kadın hem de erkek hastalarda GAS, GRZ ve İRZ skorları anlamlı olarak azalmış ve EKK skorları anlamlı olarak artmış bulundu (p <0.05). Tedavi sonrası ve kontrol grubu ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p< 0.05).
SONUÇLAR: Bu çalışma, radikülopatisi olan SDH’li hastaların tedavisinde konvansiyonel fizyoterapi ajanlarının ağrıyı azaltma ve motor fonksiyonu geri kazanma etkisinin yanı sıra GRZ ve İRZ üzerinde terapötik bir etkiye sahip olduğu sonucunu literatüre sunmaktadır. (NCI-2020-0271.R1)