Evaluation of indoor air pollution in children with asthma

Objective: The unfavorable effects of air pollution on respiratory health have been shown in many studies. Exposure to air pollution can lead to developing asthma and losing control over existing asthma. In this study, we aimed to evaluate the investigation of indoor air pollution in children with asthma.
Methods: 130300 measurement data obtained from all participants’ home environments (29 patients diagnosed with asthma and 13 controls) were compared. The BLATN BR-SMART Multi-function Air Quality Monitor measured PM2.5, CO2, and formaldehyde (HCHO) levels.
Results: The age and sex distributions of the patients and controls were similar. The median age of asthmatic patients was 14 years (IQR: 9), and the median age of controls was 13 years (IQR: 9). The number of household members in the homes of asthmatic patients (median: 4, IQR: 1) was significantly higher than the controls (median: 3, IQR: 1) (p=0.035). Asthmatic patients’ houses were closer to the highway than the controls (p=0.019). The frequency of homes being closer than 100 meters to the main road was higher in asthmatics (n=17, 65.4%) than in controls (n=3, 23.1%) (p=0.019). Based on all measurements, CO2 and HCHO levels in the asthmatic patient group were higher than in the controls. Although the PM2.5 levels were also higher in asthmatic patients, this difference was statistically insignificant. According to the asthmatic patients’ daytime air pollution parameters, PM2.5 levels were higher, especially between the hours of 18.00 - 06.00, when the number of people in the house was the highest.
Conclusion: Indoor PM2.5, CO2, and formaldehyde levels were higher than controls. Management of environmental factors along with medical treatment is also essential to achieve better asthma control.

Astýmlý çocuklarda iç ortam hava kirliliðinin deðerlendirilmesi

Amaç: Hava kirliliðinin solunum sistemi üzerine olumsuz etkileri daha önce birçok çalýþmada gösterilmiþtir. Hava kirliliðine maruz kalmak astým geliþimine veya mevcut astým üzerindeki kontrolün kaybedilmesine neden olabilir. Bu çalýþmada, astýmlý çocuklarda iç ortam hava kirliliðini araþtýrmayý amaçladýk.
Metod: Tüm katýlýmcýlarýn (29 astým tanýlý hasta ve 13 kontrol) ev ortamlarýndan elde edilen 130300 ölçüm verisi karþýlaþtýrýldý. Partikül madde (PM2.5), karbondioksit (CO2) ve formaldehit (HCHO) seviyelerini ölçmek için BLATN BR-SMART Çok Fonksiyonlu Hava Kalitesi Monitörü kullanýldý. Hastalarýn genel özelliklerinin ve yaþadýklarý evin çevresel özelliklerinin deðerlendirilmesi için tarafýmýzca hazýrlanan anket kullanýldý.
Bulgular: Hastalarýn ve kontrollerin yaþ ve cinsiyet daðýlýmlarý benzerdi. Astýmlý hastalarýn yaþlarýnýn medyaný 14 (IQR: 9) ve kontrollerin yaþlarýnýn medyaný 13 (IQR: 9) idi. Astýmlý hastalarýn evlerindeki hane halký sayýsý (medyan: 4, IQR: 1) kontrollere (medyan: 3, IQR: 1) kýyasla anlamlý olarak yüksekti (p=0.035). Astýmlý hastalarýn evleri kontrol grubuna göre otoyola daha yakýndý (p=0.019). Evlerin ana yola 100 metreden daha yakýn olma sýklýðý astýmlýlarda (n=17, %65.4) kontrollere (n=3, %23.1) göre daha yüksekti (p=0.019). Tüm ölçümlere göre astýmlý hasta grubunda ölçülen PM2.5, CO2 ve HCHO düzeyleri kontrollere göre daha yüksekti. Astýmlý hastalarýn ölçülen PM2.5 düzeyleri, özellikle, evdeki kiþi sayýsýnýn en fazla olduðu 18.00 - 06.00 saatleri arasýnda en yüksekti.
Sonuç: Çalýþmamýzda, astýmlý hastalarda iç mekan PM2.5, CO2 ve HCHO düzeyleri kontrollere göre daha yüksekti. Daha etkili astým kontrolünün saðlanmasý için medikal tedavi ile birlikte çevresel faktörlerin yönetimi de önemlidir. (NCI-2024-2-5)