Diagnosis and treatment of urticaria in primary care

Urticaria, also known as hives among people, is a very common disease characterized by erythematous, edematous, itchy, and transient plaques that involve skin and mucous membranes. It is classified as acute spontaneous urticaria, chronic spontaneous urticaria, chronic inducible urticaria, and episodic chronic urticaria. Many factors such as infections, medicines, food, psychogenic factors, and respiratory allergens are accused of etiology, but sometimes, it is idiopathic. Clinical presentation involves red, swelling, and itchy plaques. The lesions usually resolve spontaneously within 2–3 h without a trace. The patients are sometimes confronted with an angioedema that can also involve the respiratory tract. In this case mucous membranes, such as eyelids, lips, swell with some pain and burning sensation. If respiratory tracts are involved, it may be life threatening and should be treated urgently. The diagnosis is usually straightforward, urticarial vasculitis, drug eruptions, viral eruptions, and urticaria pigmentosa must also be considered. H1 antihistamines and, sometimes, short-term systemic corticosteroids are preferred for the treatment; H2 antagonists may be added during resistant cases, although other treatment options, such as omalizumab, cyclosporine, and leukotriene receptor antagonists, may be considered during missed events.

Birinci Basamakta Ürtiker Tanı ve Tedavisi

Ürtiker, deri ve mukoz membranları tutan eritemli, ödemli, kaşıntılı ve geçici ürtika plakları ile karakterize oldukça sık görülen bir hastalıktır. Halk arasında kurdeşen olarak da bilinir. Akut spontan, kronik spontan, kronik uyarılabilir ve epizodik kronik ürtiker olarak sınıflandırılır. Etyolojisinde enfeksiyonlar, ilaçlar, gıdalar, psikojenik faktörler, respiratuvar allerjenler gibi birçok neden suçlanırken bazen de idiopatik olarak karşımıza çıkar. Kliniğinde kızarıklık, kabarma, kaşıntının eşlik ettiği plaklar görülür. Lezyonlar genellikle 2-3 saat içinde iz bırakmadan kendiliğinden geçer. Hastalar bazen solunum yollarını da tutabilen anjioödem tablosu ile karşımıza çıkar. Bu durumda göz kapağı, dudaklar gibi mukozalarda şişme ile beraber kaşıntıdan ziyade ağrı ve yanma hissi daha ön plandadır. Solunum yolları tutulursa hayatı tehdit edebilir ve bu durumda tedavi için acele edilmelidir. Hastalığa genellikle kolay tanı konabilmesine karşın bazen ürtikeryal vaskulit, ilaç erupsiyonları, viral döküntüler, ürtikerya pigmentoza gibi hastalıklarla karışabilir. Tedavide özellikle H1 antihistaminikler ve bazen kısa süreli sistemik kortikosteroidler tercih edilir. Dirençli olgularda H2 antihistaminikler tedaviye eklenebilir, buna rağmen cevapsız olgularda omalizumab, siklosporin, lökotrien reseptör antagonistleri gibi diğer tedavi seçenekleri düşünülebilir.