Chronic fatigue syndrome in caregivers of children with cerebral palsy and affecting factors

OBJECTIVE: In this study, the frequency of chronic fatigue syndrome (CFS), sleep disturbances, and quality of life levels in mothers of children with cerebral palsy (CP) was compared in relation to the functional status of the child.
METHODS: The caregivers were evaluated with the sociodemographic data form, Chalder fatigue scale (ChFS), Fatigue Se-verity Scale (FSS), Pittsburgh Sleep Quality Index, and Short Form-12, respectively. In addition, the functional status of the child with CP was evaluated with the gross motor function classification system, manual ability classification system (MACS), communication function classification system, and eating and drinking ability classification system.
RESULTS: According to CDC-1994 criteria, 80.4% of the participating mothers have CFS (n=45). While the mean ChFS and FSS scores of housewives were found to be significantly higher than those of full-time workers (p=0.002; p=0.003, respectively), the mean SF-12 MCS was found to be significantly lower (p=0.007). The rate of housewives was found to be significantly higher in those diagnosed with CFS (p<0.001). The relationship between independent variables and dependent variables data sets as a result of canonical correlation analysis was obtained as 0.815. While the variable with the highest effect among the independent variables is the MACS variable, the variable with the highest percentage of explanation for the dependent variables is ChFS.
CONCLUSION: The frequency of CFS is very high in mothers of children with CP, and the most important factors in the presence and severity of CFS are the mother’s occupational status and the child’s manual skills.

Serebral palsili çocukların bakımverenlerinde kronik yorgunluk sendromu ve etkileyen faktörler

Amaç: Bu çalışmada serebral palsili çocukların annelerinde kronik yorgunluk sendromu (KYS) sıklığı, uyku bozuklukları ve yaşam kalitesi düzeyleri çocuğun fonksiyonel durumuna göre karşılaştırıldı.
Gereç-Yöntem: Bakım verenler sırasıyla sosyodemografik veri formu, Chalder Yorgunluk Ölçeği (CYÖ), Yorgunluk Şiddet Ölçeği (YŞÖ), Pitsburg Uyku Kalitesi İndeksi ve Kısa Form-12 ile değerlendirildi. Ayrıca serebral palsili çocuğun fonksiyonel durumu Kaba Motor Fonksiyon Sınıflandırma Sistemi (KMFSS), El Becerileri Sınıflandırma Sistemi (EBSS), İletişim Fonksiyon Sınıflandırma Sistemi (İFSS) ve Yeme ve İçme Yetenek Sınıflandırma Sistemi (YİYS) ile değerlendirildi.
Bulgular: CDC-1994 kriterlerine göre araştırmaya katılan annelerin %80,4'ünde (n=45) KYS vardır. Ev kadınlarının CYÖ ve YŞÖ puan ortalamaları tam zamanlı çalışanlardan anlamlı olarak yüksek bulunurken (sırasıyla p=0,002; p=0,003), KF-12 Motor bileşen puan ortalamaları anlamlı olarak daha düşük bulundu (p=0,007). Ev hanımı oranı KYS tanılı olanlarda anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,001). Kanonik korelasyon analizi sonucunda bağımsız değişkenler ile bağımlı değişken veri setleri arasındaki ilişki 0,815 olarak elde edilmiştir. Bağımsız değişkenler arasında en yüksek etkiye sahip değişken EBSS değişkeni iken, bağımlı değişkenleri açıklama yüzdesi en yüksek değişken CYÖ değişkenidir.
Sonuç: Serebral palsili çocukların annelerinde kronik yorgunluk sendromu sıklığı çok yüksektir ve kronik yorgunluk sendromunun varlığı ve şiddeti üzerindeki en önemli faktörler annenin mesleki durumu ve çocuğun el becerileridir. (NCI-2023-7-25)