Impact of pelvic floor muscle training on sphincter function and quality of life in patients who underwent low anterior resection: A comparative evaluation

OBJECTIVE: Our study aimed to determine the impact of pelvic floor muscle training (PFMT) on sphincter function and overall well-being in patients who underwent low anterior resection (LAR) and diverting ileostomy due to rectal cancer. For this purpose, anal electromyography (aEMG), low anterior resection syndrome (LARS) score, and the European Organization for Research and Treatment of Cancer quality-of-life questionnaires (EORTC-QLQ)-C30 (generic for cancer) and CR29 (specific to colorectal cancer) were used. The primary endpoint of our study is to determine the effect of PFMT on sphincter function by aEMG, the secondary endpoint is to evaluate the effect on quality-of-life using the LARS score, EORTC-QLQ-C30 and CR-29 questionnaires.
METHODS: Conducted between January 2017 and April 2018 at a tertiary hospital’s general surgery clinic, the study included 32 patients between the ages of 18 and 75 who underwent low anterior resection and diverting ileostomy surgery. The patients were divided into two: the Study Group (SG), which started PFMT after surgery, and the Control Group (CG), which was not subjected to additional exercises. Six months after closure of the diverting ileostomy, both groups were evaluated with aEMG, LARS scores, and EORTC-QLQ-C30 and CR-29.
RESULTS: aEMG duration values were significantly lower in the SG (17.6 m/sec vs. 19.9 m/sec; p=0.001). Additionally, a significant decrease in SG, major LARS rates (12.5% vs. 62.5%; p=0.004) and LARS scores (23.1 vs. 30.0; p=0.003) was observed. While there was no significant difference between the groups in EORTC-QLQ C30, increased sexual interest and decreased fecal incontinence were observed in SG in EORTC-QLQ-CR29.
CONCLUSION: PFMT significantly improves LARS scores, quality-of-life questionnaires and aEMG parameters, positioning PFMT as an accessible, non-invasive, easy-to-use first-line treatment option in the treatment of LARS.

Low anterior rezeksiyon uygulanan hastalarda pelvik taban kas egzersizinin sfinkter fonksiyonu ve yaşam kalitesi üzerine etkisi: Karşılaştırmalı çalışma

AMAÇ: Çalışmamız rektum kanseri nedeniyle low anterior rezeksiyon (LAR) ve saptırıcı ileostomi operasyonu geçiren hastalarda pelvik taban kas egzersizinin (PFMT) sfinkter fonksiyonu ve genel iyilik hali üzerindeki etkisini belirlemeyi amaçlamıştır. Bunun için anal elektromiyografi (aEMG), low anterior rezeksiyon sendromu (LARS) skoru ve Avrupa Kanser Araştırma ve Tedavi Organizasyonu yaşam kalitesi anketleri (EORTC-QLQ)-C30 (genel kanser için) ve CR29 (kolorektal kansere özgü) kullanılmıştır. Çalışmamızın birincil sonlanım noktası, PFMT'nin aEMG ile sfinkter fonksiyonu üzerindeki etkisinin belirlenmnesi, ikincil sonlanım noktası LARS skoru, EORTC-QLQ-C30 ve CR-29 anketleri kullanılarak yaşam kalitesi üzerindeki etkisininin değerlendirilmesidir.
MATERYAL METOD: Ocak 2017 ve Nisan 2018 tarihleri arasında üçüncü basamak bir hastanenin genel cerrahi kliniğinde gerçekleştirilen çalışmamız, low anterior rezeksiyon ve saptırıcı ileostomi operasyonu olan 18 ila 75 yaş arası 32 hastayı kapsamıştır. Hastalar, ameliyat sonrası PFMT'ye başlayan Çalışma Grubu (SG) ve ek egzersizlere tabi tutulmayan Kontrol Grubu (CG) olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Saptırıcı ileostominin kapatılmasından altı ay sonra, her iki grup aEMG, LARS skorları ve EORTC-QLQ-C30 ve CR-29 ile değerlendirilmiştir.
BULGULAR: SG'de aEMG süre değerleri anlamlı derecede düşüktür (17.6 m/sn'ye karşı 19.9 m/sn; p=0.001). Ayrıca SG, majör LARS oranlarında (12.5% karşı 62.5%; p=0.004) ve LARS skorlarında (23.1'e karşı 30.0; p=0.003) belirgin bir azalma gözlenmiştir. Gruplar arasında EORTC-QLQ C30'da anlamlı fark çıkmamışken, EORTC-QLQ-CR29’da SG'de artan cinsel ilgi ve azalan dışkı kaçırma gözlenmiştir.
SONUÇ: PFMT, LARS skorununda, yaşam kalitesinde ve aEMG parametrelerinde önemli ölçüde iyileşme sağlamaktadır. Bu durum PFMT’yi, LARS tedavisinde erişilebilir, invaziv olmayan, kolay kullanılabilir, birinci basamak tedavi seçeneği olarak konumlandırmaktadır. (NCI-2024-5-1)