OBJECTIVE: We always confirm the diagnosis of syndesmotic injury with a Hook test for all ankle fractures and fixed if necessary. Then, we noticed a discrepancy between preoperative radiology and the Hook test. Moreover, we want to report the reliability of syndesmotic fixation decisions with Hook test and preoperative radiology.
METHODS: A total of 37 surgically treated patients with isolated Weber type C ankle fractures were included in the study. In all patients, the syndesmosis joint was injured in preoperative computed tomography and X-ray imaging. However, only patients with (+) Hook tests had undergone a syndesmosis fixation. Patients were divided into two groups: Group A: Hook tests (+) and Group B: Hook test (–). Also, the groups were compared according to clinical outcomes with the Visual Analog Scale (VAS), American Orthopedic Foot and Ankle Society (AOFAS), and foot and ankle disability index (FADI) scores.
RESULTS: The mean participant age was 39 (19–80) years, and the mean follow-up period was 47.27 (22–68) months. Groups A and B consisted of 17 (45.9%) and 20 (54.1%) patients, respectively. The mean VAS, AOFAS, and FADI scores were 17.7±14.3, 90.32±8.06, and 92.9±6.88, respectively. “Excellent” and “good” results were found in 34 (%91.8) patients according to AOFAS nad FADI. The malreduction rate was 8.1% in all patients, 5% in group A, and 11.8% in group B. No statistically significant differences in final functional scores were found between groups A and B.
CONCLUSION: Hook test is reliable and adequate for evaluating the stability and quality of syndesmosis reduction. Weber type C lateral malleolar fractures in the decision of syndesmosis fixation; although syndesmosis injury is diagnosed in preoperative radiology, we recommend that the diagnosis be confirmed with the Hook test.
Amaç: Kliniğimizde cerrahi gerektiren bütün ayak bileği kırıklarında sindezmotik eklem tespiti kararında; ameliyat öncesi radyoloji ne olursa olsun mutlaka Hook testi ile kontrol ediyoruz ve Hook testi (+) hallerde sindezmozu tespit ediyoruz. Vakalarımızda ayak bileği BT’sinde sindezmoz yaralanması tespit edilmesine rağmen ameliyat esnası özgün muayene testlerinde sindezmoz eklemin sağlam olduğu olgular gördük. Biz de bu ameliyat öncesi radyoloji ile ameliyat esnasındaki özgün sindezmoz muayene testlerinin uyumsuzluğunu ortaya koymak ve bu yöntemlerin güvenilirliğini karşılaştırmak istedik.
Metod: Ayak bileği Weber tip C izole lateral malleol kırığı nedeni ile ameliyat edilen 37 hasta çalışmaya dahil edildi. Bütün hastaların ameliyat öncesi ayak bileği radyolojilerinde sindezmoz yaralanması tespit edilmişti. Ama yalnızca ameliyat esnasında Hook testi (+) olanlara sindezmoz tespiti uygulandı. Hastalar 2 gruba ayrıldı; Grup A: Hook testi (+) ve Grup B: Hook testi(-). Ayrıca grupların klinik sonuçları VAS, AOFAS VE FADI skorlarına göre karşılaştırıldı.
Sonuç: Hastaların ortalama yaşı 39(19-80), ortalama takip süresi 47.27 (22-68) ay idi. Vakaların gruplara dağılımı; Grup A 17(%45.9) ve Grup B ise 20(%54.1). Çalışmadaki vakaların ortalama VAS skoru 17.7±14.3, AOFAS skoru 90.32 ± 8.06 ve FADI skorları 92.9 ± 6.88. AOFAS ve FADI skorlarına göre 34(%91.8) hastada "mükemmel" ve "iyi" sonuçlar elde edildi. Hastaların sindezmoz ekleminde redüksiyon kaybı %8.1 nde gözlenirken, Grup A hastalarda % 5 nde ve Grup B hastalarda %11.8 nde bulundu. Sonuç olarak fonksiyonel skorlarda Grup A ve grup B de istatistiksel anlamlı bir fark bulunamadı. (NCI-2022-9-20)