The efficacy of the electric patient hoist systems in mobilization

OBJECTIVE: Long-term immobilization brings about physiological and biomechanical adverse effects on organs and systems. For enabling patients to stand on their feet and to be mobilized in the early period, electric patient hoist system (EPHS) accelerates the recovery of systemic functions and allows the patient with neurological diseases to become independent. This study aimed to investigate whether EPHS differs from conventional systems in the duration of hospitalization, mobility level and return to activities of daily living by analyzing patients mobilized with EPHS in the early period.
METHODS: We analyzed 30 patients with neurological diseases, who were aged 50-75 years and immobile for more than one week. The patients were divided into two groups as EPHS patients and controls. Before and after the treatment, we recorded age, height, weight, hospitalization duration and time of mobilization. Mobility was assessed using the clinical and Rivermead mobility indexes while daily activities were evaluated with the Barthel index.
RESULTS: Our results indicated that the hospitalization duration decreased significantly in the patients practicing with EPHS in comparison with the controls (p=0.014). When the groups were compared regarding the pre- and post-treatment outcomes of the clinical and Rivermead mobility indexes, the mobility levels of the EPHS group showed more considerable improvement (p<0.001). The Barthel index demonstrated that the EPHS patients showed significantly higher participation in daily life within a significantly shorter time (p=0.002).
CONCLUSION: Applying EPHS in the early period of hospitalization extends the time patients stand on their feet, enabling them to spend this time effectively. In conclusion, intervening immobile patients with EPHS in addition to their early rehabilitation program achieved earlier mobilization, shorter hospitalization and easier return to daily life activities.

Hasta ayaða kaldýrma sistemlerinin mobilizasyonda etkinliði

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Uzun süreli immobilizasyona baðlý organlar ve tüm sistemlerde fizyolojik ve biyomekanik negatif etkiler açýða çýkmaktadýr. Hastanýn en erken dönemde ayaða kalkmasý ve mobilize olabilmesi sistemik fonksiyonlarýn iyileþme sürecini hýzlandýrmakta ve hastayý baðýmsýz hale getirmektedir. Bizim bu çalýþmadaki amacýmýz da, ayaða kaldýrma sistemi(James cihazý) ile erken dönemde mobilize edilen hastalarýn, konvansiyonel sistemlere göre hastane yatýþ süreleri, mobilite düzeyleri ve günlük yaþam aktivitelerine dönüþ sürelerinde fark olup olmadýðýný araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýzda 50-75 yaþ arasý 1 haftadan fazla immobil olan 30 hasta deðerlendirilmiþtir.Hastalar rehabilitasyon grubu ve rehabilitasyonla birlikte James ayaða kaldýrma sistemi uygulanan olmak üzere 2 gruba ayrýlarak 15’er seans tedavi uygulanmýþtýr. Tedavi öncesi ve sonrasý deðerlendirmelerde yaþ, boy, kilo, hastanede yatýþ süresi, ilk mobilize olduklarý gün kaydedilmiþ,
klinik mobilite ile Rivermead mobilite indeksleri ve günlük yaþam aktivitelerini deðerlendirmek için Barthel indeksi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Çalýþmamýzdaki verileri analiz ettiðimizde James cihazý ile ayaða kaldýrýlan gruptaki hastalarýn hastanede yatýþ süreleri kontrol grubuna göre ileri düzeyde anlamlý bir þekilde azalma göstermiþtir (p=0.014). Klinik ve Rivermead mobilite indekslerinin tedavi öncesi ile sonrasý gruplar arasý karþýlaþtýrýldýðýnda James cihazý uygulanan gruptaki hastalarýn mobilite düzeylerindeki iyileþmenin daha fazla olduðu (p<0.001),Barthel indeksi ile günlük yaþam aktiviteleri deðerlendirildiðinde ise yine erken mobilize edilen James grubu hastalarýnýn istatistiksel olarak günlük yaþama daha fazla ve daha çabuk katýlým gösterdikleri bulunmuþtur (p=0.002)
TARTIÞMA ve SONUÇ: Hastane yatýþ sürecinin erken döneminde uyguladýðýmýz James ayaða kaldýrma sistemi sayesinde hasta alt ekstremite ve gövdesinden stabil hale getirilerek üst ekstremite gücüne hiç ihtiyaç olmaksýzýn mekanik kaldýrma sistemi ile hastaya ve terapiste yük bindirmeden kolaylýkla, güvenli bir þekilde ayakta tutulabilmektedir. Bu sayede hastanýn ayakta durma süresi artmakta ve bu süreyi en verimli þekilde kullanabilmektedir. Sonuç olarak, immobilize olan hastalarýn rehabilitasyon programýna ek olarak ayaða kaldýrma sistemi ile erken dönemde ayakta durma çalýþtýrýldýðýnda, cihaz kullanýlmayan hastalara göre daha kýsa sürede mobilize olduklarý, hastane yatýþ sürelerinin kýsaldýðý ve günlük yaþam aktivitelerine dönüþlerinin daha kolay olduklarý bulunmuþtur.