OBJECTIVE: To investigate the effect of botulinum toxin type-A (BTX-A) on spasticity and function in patients with focal spasticity.
METHODS: Patients attended to the outpatient clinic of physical medicine and rehabilitation department with a diagnosis of focal spasticity and had BTX-A injections because of spasticty were evaluated for the study. Demographic data, exercise status, orthoses, drugs used for spasticity, functional status, stages of spasticity of muscles before and after 1st and 3rd months of BTX-A injection according to Modified Ashworth Scale (MAS) were evaluated retrospectively. MedCalc 11.6 statistical program was used for statistical analyses. Statistical significance was defined as p<0.05.
RESULTS: Forty-nine patients with focal spasticity were recruited for the study (35 men, 14 women). Mean age of the patients was 21.59±20.09 years. The patients had cerebral palsy (CP, n=28), 19 had hemiplegia (n=19) and paraplegia (n=2). Forty-three patients were using orthoses and exercising regularly. Mean Pediatric Functional Independence Measurement (WeeFIM) scores of the patients with CP was 54.82±28.91 and according to the Gross Motor Function Classification System (GMFCS) the patients were in stages 2 (14%), 3 (46%), 4 (11%) and 5 (29%). Mean Functional Independence Measure (FIM) of hemiplegic and paraplegic patients was 80.80±20.88. Brunnstrom staging scores for upper extremity (3.52±0.96), hands (2.68±0.82), lower extremity (4.57±1.01) were calculated. MAS muscles demonstrated statistically significant decrease in spasticity at the end of first and third months (p<0.05).
CONCLUSION: We saw a significant decrease in the spasticity of upper and lower extremities in patients with
focal spasiticity who received BTX-A injections. We suggest that if BTX-A injections are supported with orthoses and exercise programs, then functional status of the patients would be better.
AMAÇ: AMAÇ: Bu fokal spastisiteli hastalarda Botulinum toxin tip-A’nın (BTX-A) spastisite ve fonksiyon üzerine etkinliğinin araştırılması amacıyla planlandı
YÖNTEMLER: Fizik tedavi ve rehabilitasyon kliniğine başvuran fokal spastisite tespit edilmiş ve spastisite nedeniyle BTX-A enjeksiyonu yapılmış olan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Vakaların demografik bilgileri, egzersiz durumları, kullanılan ortezler, ilaçlar ve fonksiyonel durumları kaydedildi BTX-A enjeksiyonu uygulanmış olan kas gruplarının tedavi öncesi ve 1. ve 3. ay sonrası Modifiye Ashworth Skalasına (MAS) göre spastisite dereceleri değerlendildi. İstatistiksel analizler için MedCalc 11.6 kullanıldı. p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.
BULGULAR: Çalışmaya fokal spastisiteli 49 hasta dahil edildi (35 erkek, 14 kadın). Hastaların yaş ortalaması 21.59 ± 20.09 yıldı. Hastaların tanıları serebral palsi (CP) (n: 28), hemipleji (n: 19) ve parapleji (n: 2) idi. Kırküç hasta ortez kullanıyor ve düzenli egzersiz yapıyordu. CP’ li hastaların Pediatrik Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (WeeFIM) ortalaması 54.82 ± 28.91 idi. Kaba Motor Fonksiyonel Sınıflandırma Sistemine (GMFCS) göre, CP’li hastaların %14’ü seviye 2, %46’sı seviye 3, %11’i seviye 4, %29’u seviye 5 idi. Hemipleji ve paraplejili hastaların Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği skoru ortalama 80.80 ± 20.88 idi. Hemiplejili hastaların Brunnstrom evrelemesi ortalaması üst ekstremitede 3.52 ± 0.96, elde 2.68 ± 0.82, alt ekstremitede 4.57 ± 1.01 idi. BTX-A enjeksiyonu yapılan hastaların spastisitelerinde MAS ölçümleriyle, başlangıca kıyasla 1. ve 3. ayda istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı (p<0.05).
SONUÇ: BTX-A enjeksiyonu ile, fokal spastisiteli hastaların üst ve alt ekstremite spastisitesinde belirgin azalma görüldü. Hastaların fonksiyonel durumlarının, ortez kullanımı ve egzersizle desteklendiğinde daha iyi olabileceğini düşünmekteyiz.