OBJECTIVE: It is thought that there is not enough data about the frequency of acceptance of oral glucose tolerance test (OGTT) in Turkish pregnant women. The aim of this study was to investigate the frequency of acceptance of OGTT among participants in our single tertiary center.
METHODS: The data of non-diabetic 344 pregnant women seen at the Obstetrics Clinic of our hospital between September 2016 and September 2017 were obtained from the hospital records. Women who did not have regular follow-up during pregnancy were excluded. One of the two or one-step approaches was used in the diagnosis of gestational diabetes mellitus (GDM) depending on the choice of the physician following the patient.
RESULTS: There were 223 subjects eligible for the study. One hundred seventy-seven pregnant women (79.4%) accepted to do OGTT. We determined that 46 women (20.6%) did not complete at least one OGTT, of whom 74% (n=34) never completed the recommended screening test in this cohort. The overall frequency of GDM was approximately 15.2% (n=34). OGTT acceptability was higher among pregnant women with university graduates (p=0.02). Adverse pregnancy outcomes were similar between the accepted and rejected groups. Among the reasons for OGTT rejection, the media had a significant influence (n=35).
CONCLUSION: Our results show that a significant percentage of patients refused to do OGTT. Therefore the actual frequency of pregnant women with GDM could not be determined. One way to increase compliance may be recommending only the one-step test for pregnant women in countries with a high rejection rate of OGTT.
Giriş: Türk popülasyonundaki gebelerde oral glukoz tolerans testinin (OGTT) kabul edilme sıklığı ile ilgili yeterli veri olmadığı düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, üçüncü basamak merkezimizde katılımcılar arasında OGTT’nin kabul edilme sıklığını araştırmaktır.
Yöntem: Eylül 2016-Eylül 2017 tarihleri arasında hastanemizin Kadın Hastalıkları Kliniğinde görülen diyabetik olmayan 344 gebenin verileri hastane kayıtlarından elde edildi. Gebelik boyunca düzenli takibi olmayanlar çalışma dışı bırakıldı. Gestasyonel diyabet (GDM) tanısında hastayı takip eden doktorun tercihine göre iki veya tek aşamalı yaklaşımlardan biri kullanıldı.
Bulgular: Çalışma için uygun olan 223 olgu vardı. Yüz yetmiş yedi gebe kadın (%79.4) OGTT yaptırmayı kabul etti. Bu kohorttaki 46 kadının (% 20.6) en az bir OGTT’yi tamamlamadığını belirledik, bunların % 74’ü (n=34) önerilen tarama testini hiçbir zaman tamamlamadı. GDM sıklığı yaklaşık % 15.2 idi (n=34). Üniversite mezunu gebe kadınlar arasında OGTT kabul edilebilirliği daha yüksekti (p=0.02). Olumsuz gebelik sonuçları kabul ve red eden grublar arasında benzerdi. OGTT rededilme nedenleri arasında medya önemli bir etkiye sahipti (n=35).
Tartışma: Sonuçlarımız hastaların önemli bir yüzdesinin OGTT yaptırmayı reddettiğini göstermektedir. Bu nedenle GDM' li gebe kadınların gerçek sıklığı belirlenemedi. Uyumluluğu artırmanın bir yolu OGTT' nin reddedilme oranının yüksek olduğu ülkelerdeki gebeler için sadece tek aşamalı test önermek olabilir. (NCI-2021-2-12/R1)