OBJECTIVE: This study aims to evaluate the efficacy and safety of the addition of 10 or 25 mg of empagliflozin to patients with type 2 diabetes mellitus using a maximum tolerable dose of metformin and gliclazide.
METHODS: A total of 60 patients who had been receiving a maximum tolerable dose of metformin plus gliclazide. was divided into two groups in this study. In the first group (Group 1, n=32), 10 mg empagliflozin was added to the current treatment once a day, and in the second group (Group 2, n=28) 25 mg empagliflozin was added to the same treatment once a day. Biochemical results, weight and blood pressure changes of the patients in both groups were evaluated before and after 12 weeks of empagliflozin addition. Patients who developed urinary tract and genital infections after treatment were recorded.
RESULTS: There was a statistically significant decrease in HbA1c in both groups after empagliflozin treatment (Group 1, p<0.001 and Group2, p=0.001). When the lipid profile was evaluated, no significant difference was found between basal and post-treatment parameters (p>0.05). Patients in Group 1 and Group 2 lost 2.6±1.2 and 3.8±2.0 kg of body weight, respectively (p<0.0001 for each). There were also significant reductions in systolic and diastolic blood pressure for groups 1 and 2 (p<0.0001 for each). Although there was a numerical increase in the urinary tract and genital infections in both groups after empagliflozin treatment, there was no statistically significant difference compared to the pre-treatment period (p>0.05).
CONCLUSION: Two doses of empagliflozin added to the present treatments showed a dose-independent improvement in glycemic control and a neutral effect on lipid metabolism.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, maximum tolere edilebilir dozda metformin ve gliklazid kullanan Tip 2 diabetes mellitus hastalarında 10 veya 25 mg empagliflozin eklenmesinin etkinliğini ve güvenliğini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Maksimum tolere edilebilir dozda metformin ve gliklazid kullanan toplam 60 hasta iki gruba ayrıldı. Birinci grupta (grup-1), mevcut tedaviye günde bir kez 10 mg (n=32) empagliflozin ve ikinci grupta (grup-2) ise tedaviye günde bir kez 25 mg (n: 28) empagliflozin eklenmiş hastalar değerlendirildi. Her iki gruptaki hastaların empagliflozin eklenmesinden önceki ve 12 hafta sonrasındaki biokimyasal sonuçları, kilo ve kan basınç değişiklikleri değerlendirildi. Ayrıca empagliflozin tedavilerinden sonra idrar yolu ve genital enfeksiyon gelişen hastalar kaydedildi.
Bulgular: Tedavi sonrası, her iki grupta da HbA1c ile ilgili istatistiksel olarak anlamlı düşüşler vardı (grup-1, p<0,001 ve grup-2, p=0,001). Lipid profili değerlendirildiğinde, bazal ve tedavi sonrası parametreler arasında anlamlı fark olmadığı tespit edildi (p>0,05). Group-1 ve group 2‘de vücut ağırlığında sırasıyla-2.6±1.2 ve-3.8±2,0 kg kadar kayıp gözlendi (her biri için p<0,0001). Yine sistolik ve diastolik kan basıncında grup-1 ve 2 için anlamlı azalmalara rastlandı (her biri için p<0,0001). Her iki empagliflozin grubunda idrar yolu ve genital enfeksiyonlarda her ne kadar sayısal olarak artma olsa da tedavi öncesi döneme göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0,05).
Sonuç: Mevcut tedavilere eklenen iki empagliflozin dozu, glisemik kontrolde dozdan bağımsız bir iyileşme ve lipid metabolizmasına ise nötr bir etki ortaya koydu. (NCI-2019-0211)