OBJECTIVE: We explored the epidemiological characteristics of suicide attempts and identified suicide trends and associated factors.
METHODS: This retrospective, cross-sectional, observational, and single-center study included consecutive 412 patients who were admitted to Emergency Department for follow-up and treatment after a suicide attempt between June 2019 and June 2022. We assessed patient demographics, suicidal behavior, previous suicide attempts, psychiatric disorders, drug use, visits to the psychiatry clinic within the past 6 months, the persistence of suicidal ideation, and clinical outcomes.
RESULTS: The study population consisted of 259 females (62.86%) and 153 males (37.14%), with a mean age of 29.50±11.51 (range: 13–72) years. Females attempted suicide more often than males, but suicide completion was more common in males. Overall, 79.37% (n=327) of the suicide attempters were aged <40 years and most were 20–29 years old (n=147, 35.68%). Non-fatal suicide attempts were more common in single, unemployed, and poorly educated individuals, but this was not the case for suicide completers. However, there was no significant difference in marital status, education, and occupation among suicide completers. Drug poisoning was the major form of suicide attempt (n=345, 83.74%). Mental disorders, family or relationship conflicts, and separation from a partner were common causes of suicidal ideation. Patient numbers were particularly high in the autumn (i.e., September), and at night.
CONCLUSION: Females, young adults, singletons, the unemployed, and individuals with psychiatric disorders and low education levels are more likely to attempt suicide, particularly during hours when they are likely to be alone.
AMAÇ: Bu çalışmada intihar girişimlerinin epidemiyolojik özelliklerini araştırdık ve intihar düşüncesiyle ilişkili faktörleri belirledik.
YÖNTEMLER: Bu retrospektif, kesitsel, gözlemsel ve tek merkezli çalışma, Haziran 2019 ile Haziran 2022 tarihleri arasında intihar girişimi sonrası takip ve tedavi için Acil Servise başvuran ardışık 412 hastayı içermektedir. Çalışmada hastaların demografik özellikleri, intihar karakteristikleri, önceki intihar girişimleri, psikiyatrik öyküleri, uyuşturucu kullanımı, son 6 ay içinde psikiyatri kliniğine ziyaretler, intihar düşüncesinin devam etmesi ve klinik sonuçları değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışma popülasyonu 259 kadın (%62,86) ve 153 erkekten (%37,14) oluşmakta olup, ortalama yaş 29,50 ± 11,51 (dağılım: 13–72) yıl idi. Kadınlar erkeklerden daha sık intihar girişiminde bulundu, ancak intiharı tamamlama erkeklerde daha yaygındı. Genel olarak, intihar girişiminde bulunanların %79,37'si (n=327) <40 yaşındaydı ve çoğunluğu 20-29 yaş aralığındaydı (n=147, %35,68). Ölümcül olmayan intihar girişimleri bekar, işsiz ve düşük eğitimli bireylerde daha yaygındı, ancak intiharı tamamlayanlar arasında medeni durum, eğitim ve meslek açısından anlamlı bir fark yoktu. İntihar girişimi için en yaygın kullanılan yöntem ilaç alımı ve zehirlenmeydi (n=345, %83,74). Ruhsal bozukluklar, aile içi veya ilişki çatışmaları ve partnerden ayrılma, intihar düşüncesinin yaygın nedenleriydi. Sonbaharda (örn.; Eylül) ve geceleri daha fazla intihar teşebbüsü görüldü.
SONUÇ: Kadınlar, genç yetişkinler, bekarlar, işsizler, psikiyatrik bozukluğu olan ve eğitim düzeyi düşük olan bireylerin, özellikle yalnız kalma olasılıklarının yüksek olduğu saatlerde intihar girişiminde bulunma olasılıkları daha yüksektir. (NCI-2022-9-12)