Determination of nutritional status and protein-energy wasting in patients with diabetic nephropathy

Objective: This study aims to evaluate the nutritional status of patients with stage 3 and 4 diabetic nephropathy (DN; DN-3 and DN-4) and to explain the effect of DN stages on the prognosis of protein-energy wasting (PEW).
Methodsː Data from demographic characteristics, anthropometric measurements, biochemical findings, food consumption records, and Subjective Global Assessment (SGA) screening tool of 49 patients (25 DN-3; 24 DN-4) who were followed at the nephrology department were collected. The criteria of the International Society of Renal Nutrition and Metabolism (ISRNM) were used to determine PEW.
Resultsː 56% of DN-3 and 66.7% of DN-4 have been diagnosed with diabetes for over 15 years. The groups differed in total body weight, body-muscle weight, creatinine, microalbuminuria, and eGFR values (p<0.05). Protein (g/kg) intake was only different between the groups (p<0.05). 18.4% of patients had SGA-B score, and 26.5% had PEW.
Conclusionː Our study provides a general impression about the presence of PEW in DN patients not receiving dialysis in Turkey. In patients with DN-3 and DN-4, daily energy and macronutrient intakes are adequate by recommendation. According to ISRNM criteria, the prevalence of PEW increased with advancing disease stage. PEW was observed to be more effective than SGA in assessing malnutrition.

Diyabetik nefropatili hastalarda beslenme durumunun ve protein-enerji israfının belirlenmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı, evre 3 ve 4 diyabetik nefropatili (DN; DN-3 ve DN-4) hastaların beslenme durumunu değerlendirmek ve DN evrelerinin protein-enerji israfının (PEİ) prognozu üzerindeki etkisini açıklamaktır.
Materyal ve Metot: Nefroloji bölümünde takip edilen 49 hastanın (25 DN-3; 24 DN-4) demografik özellikleri, antropometrik ölçümleri, biyokimyasal bulguları, besin tüketim kayıtları ve Subjektif Global Değerlendirme (SGA) tarama aracı verileri toplandı. PEİ'yi belirlemek için Uluslararası Renal Beslenme ve Metabolizma Derneği (ISRNM) kriterleri kullanılmıştır.
Bulgular: DN-3'lerin %56'sı ve DN-4'lerin %66,7'si 15 yıldan daha uzun süredir diyabet tanısı almıştır. Toplam vücut ağırlığı, vücut kas ağırlığı, kreatinin, mikroalbüminüri ve eGFR değerleri gruplar arasında farklıydı (p<0,05). Gruplar arasında sadece protein (g/kg) alımında farklılık vardı (p<0,05). Hastaların %18,4'ünde SGA-B skoru ve %26,5'inde PEW vardı.
Sonuç: Bu çalışma, Türkiye’deki diyaliz almayan DN hastalarında PEW varlığı hakkında genel bir izlenim vermektedir. DN-3 ve DN-4 hastalarında günlük enerji ve makro besin öğesi alımları önerilere yeterlidir. ISRNM kriterlerine göre, hastalık evresi ilerledikçe PEW görülme sıklığı artmıştır. PEW’in malnütrisyonu belirlemede SGA'dan daha etkili olduğu saptanmıştır. (NCI-2023-7-10)