The evaluation of cyclin D1 expression in prostate carcinoma cases

OBJECTIVE: Cyclin D1 (CDDN1) is an important protein for mitotic cell cycle advancement through the G1 phase and contributes to the control of the cyclin-dependent kinases CDK4 and CDK6. We evaluated the relationship between CDDN1 expression and clinicopathological features in prostate cancer (PCa) cases and whether CDDN1 could be used as a prognostic biomarker for PCa cases in this study.
METHODS: This study comprised ninety cases; seventy-five had PCa and fifteen had benign prostatic hypertrophy (BPH) diagnoses (as the control group). The pathological specimens were stained immunohistochemically and categorized as a ‘low’ (L) or a ‘high’ (H) group for CDDN1 expression. The cases’ clinicopathological features and survival rates were evaluated statistically, within a 95 % confidence interval, p < 0.05, retrospectively.
RESULTS: The median follow-up time was 75 (17–96) months, and the median overall survival (OS) was 87 months (CI 95: 74.74–99.25). While the OS was 66 months (CI 95: 49.61-82.38) in the H-CDDN1 group, the OS of the L-CDDN1 group was not yet reached. The OS of the L-CDDN1 group was longer in statistical significance (p = 0.011). A Cox regression analysis revealed that the levels of CDDN1 expression, the values of lactate dehydrogenase, and post-treatment prostate specific antigen were found to be prognostic factors for OS in PCa cases (p< 0.05).
CONCLUSION: Our results suggest the overexpression of CDDN1 is a potentially useful but poor prognostic biomarker for PCa cases.

Prostat kanseri hastalarında siklin D1 ekspresyonunun değerlendirilmesi

AMAÇ: Siklin D1 (CDDN1), G1 fazı boyunca mitotik hücre döngüsü ilerlemesi için önemli ve sikline bağımlı kinazlar CDK4 ve CDK6' nın kontrolüne katkıda bulunan bir proteindir. Bu çalışmada prostat kanseri (PCa) hastalarında CDDN1 ekspresyonu ile klinikopatolojik özellikler arasındaki ilişkiyi ve CDDN1'in PCa hastaları için prognostik bir biyobelirteç olarak kullanılıp kullanılamayacağını değerlendirdik.
YÖNTEMLER: Bu çalışmaya PCa tanılı yetmişbeş ve kontrol grubu olarak da kanser tanısı olmayan on beş benign prostat hipertrofisi (BPH) teşhisine sahip olgular olmak üzere toplamda doksan olgu dahil edildi. Patolojik örnekler immünohistokimyasal olarak boyandı ve CDDN1 ekspresyonu için "düşük" (L) veya "yüksek" (H) grubu olarak kategorize edildi. Hastaların klinikopatolojik özellikleri ve sağkalım oranları geriye dönük olarak %95 güven aralığında, p < 0.05 istatistiksel değerleri içerisinde değerlendirildi.
BULGULAR: Medyan takip süresi 75 (17–96) ay ve medyan genel sağkalım (OS) 87 aydı (CI % 95: 74,74–99,25). Yüksek-CDDN1 grubunda genel sağkalımı 66 ay (CI 95: 49.61- 82.38) iken düşük-CDDN1 grubunun genel sağkalım verisine daha ulaşılamamıştı. L-CDDN1 grubunun genel sağkalımı istatistiksel anlamlılık içerisinde daha uzun olduğu tespit edildi (p = 0.011). Cox regresyon analizi, PCa hastalarındaki CDDN1 ekspresyon düzeyi, laktik dehidrogenaz tedavi sonrası prostat spesifik antijen değerlerinin genel sağkalım için prognostik bir faktör olduğunu gösterdi (p< 0.05).
SONUÇ: Sonuçlarımız, CDDN1'in aşırı ekspresyonunun PCa hastaları için potansiyel olarak faydalı ancak kötü prognostik bir biyobelirteç olduğunu göstermektedir. (NCI-2023-5-9)